Selamun Aleykum Hocam

Hocam ben vazifemi yaparken hiçbirşey hissetmiyorum. Ama kendime nefsani yönden çok sahip çıkabiliyorum. Bunu nasıl açıklarsınız? Ali

*******

Ve aleyküm selam kardeşim;

Bu ve buna benzer hususi-manevi meselelerinizi, yakınınızda bulunan ve sizinle alakadar olan hocalarımızla görüşüp konuşunuz. Onlar size bunun sebep, çare ve tedavi usulleri noktasında mutlaka yardımcı olacaklardır. Keza sitedeki tasavvufla alakalı yazılardan da istifade edebilirsiniz. Bahusus aşağıdaki linki dikkatlice okuyunuz: http://halisece.com/rabita/321-yollarin-en-kestirme-olani-rabita-yoludur.html

Maamafih şu kadarını ifade etmeye çalışalım: Manevi vazifesi esnasında bir haz hissetmeyen, zevk almayan kişi, istiğfara ve tesbih namazına devam etmeli. Kısacası kavlî ve fiilî istiğfarla bu sıkıntıyı-tıkanıklığı aşmaya gayret göstermelidir.

Nefsinize sahip çıkabilmeniz, elbette ki güzel ve takdire şayan bir vaziyet. Ama bununla birlikte ibadet-tâaat, rabıta ve zikirden de zevk alamamanın sebeplerine inmek, çarelerine müracaat etmek gerekir.

Kısacası dinimizde nehiylerden içtinap esas olmakla birlikte, evâmire imtisal de şarttır. Ve bunları severek ve zevkle yapmanın yollarını arayıp bulmamız lazımdır. Çünkü zevk ve muhabbetle yapılmayan / yapılamayan bir şeyin sürekliliği zor, istifade ve istifazası da az olur.         

• Önceki
• Sonraki