Esselamun Aleykum acizacizaneyim ama size soracağım soru var kısaca cevaplardan sevinirim babama rüyamı anlattım yalansa imansız öleyim gibi sozler sarf ettim bu yeminmi yoksa bedduamı tövbe ettim ağzıma birdaha almıcam böyle sözler. Fahri Namal – Facebook
*******
Ve aleyküm selam.
Bir şey için imanı üzerine yemin etmek; mesela kişi, ‘bu böyledir, değilse imansız olayım / öleyim’ dedi, fakat vâkıanın / olayın öyle olmayıp söylediğinin aksi yönde cereyan ettiği (yalanı) ortaya çıksa… Yahut ‘imanım varsa ben bunu yapacağım’, ‘imanım üzerine yemin ederim ki, ben şu işi yapacağım’ dedi ve yapmadı… Ya da sizin hezeyânınızda olduğu gibi, “İmansız öleyim” dedi… Bütün bu sözler çok ahmakça-eblehçe ve dangalakça edilmiş zırvalardır; itikadî ve ahlâkî bakımdan çok tehlikelidir, şiddetle kaçınmak icap eder. Nedâmet üzere tevhid-tehlil, tevbe ve istiğfarla temizlenmek lâzım gelir.
Meseleyi fıkıh yönüyle değerlendirecek olursak; yemin niyetiyle, sözü te’kid / kuvvetlendirmek maksadiyle sarf edilen bu kelâm, kişiyi imansız bırakmaz. Nitekim insan, Allah Teâla namına / O’nun adına da bir şeyi yapacağına dair yemin etse, yapmasa kâfir olmaz. Bu sözleri de yemin niyetiyle söylediği için küfre girmez, fakat yemin keffâreti vermesi lâzımdır. Ayrıca, yukarıda da belirttiğimiz üzere, büyük pişmanlıkla bir daha böyle hatalara düşmemeye söz verip, Cenab-ı Mevlâ’ya tevbe ve istiğfarda bulunup bağışlanmasını niyaz etmelidir.
Şu inceliği de gözden kaçırmamak lâzım; şakadan bile olsa “ben imansızım” diyen kâfir olur.