“Sübhânallâhi ve bihamdihî…” tesbih ve tahmidi
Halis ECE tarafından yazıldı.Selamun Aleyküm Hocam, Benim sorum, örneğin "Sünhaballahi ve bi Hamdihi" zikrinden sonra "Adede Halkıhi" eklenirse daha çok zikrettiği yani 1 sefer söylendiğinde birden fazla zikretmiş sevabı alınacağı yönünde söylemler mevcut. Bende uzun zamandır dilime doladım her zikir de, her salavatta sonuna adede halkıhi diyerek ekleme yapıyorum uygun mudur ? Yoksa yanlış mı yapıyorum ? Ya da bir mahsuru yoksa söylenebilirse alıştığım şekilde devam edebilir miyim ?
Soru: sencer tarafından yazıldı. Kategori: Soru - Cevap
*******
Ve aleyküm selam.
Bahsettiğin hamd ve tesbihi, belirttiğin şekilde okuman yanlış olmadığı gibi, bir mahzuru da olmaz. Aksine evlâ ve efdâl olur. Ecri-sevabı çok daha yüksek olan bazı hamd, tesbih ve dualar vardır, bu da onlardan biridir:
“Sübhânallâhi ve bihamdihî, adede halqıhî ve rıdâ nefsihî ve zinete ‘Arşihî ve midâde kelimâtihî.”
Manası: “Allâh’ı; mahlûkâtı sayısınca, nefsinin /zâtının rızâsınca, Arş’ının ağırlığınca, kelimelerinin adedince hamd ile tesbih ederim.” [Müslim, Sahih, Zikir, 79, Hadis no: 2726; Tirmizî, Sünen, Deavât, 117, H. no: 3550; Ebu Davud, Sünen, Salât, 359, H. no: 1503; Nesâî, Sünen, Sehv, 93, / 4, 77]
Rasûlullâh Efendimizin (s.a.v.) ezvâc-ı tahirelerinden Hz. Cüveyriye’nin (r.anhâ) anlattığına göre, Fahr-i Âlem (s.a.v.) Efendimiz bir gün sabah namazını kılınca, daha kendisi namazgâhında iken, erkenden yanından çıkmış, gitmiş. Kuşluktan sonra Cüveyriye (r.anhâ, aynı yerinde zikrederek) otururken geri gelmiş. Ve;
- “Bırakıp gittiğim halde duruyorsun (hiç yerinden kımıldamadın gâlibâ!)” diye sormuş... Vâlidemizin,
- “Evet” cevâbı üzerine;
- “Ben senden ayrıldıktan sonra dört kelime(lik bir duâ)yi üç kere okudum. Eğer bunlardan hâsıl olan sevâp tartılacak olsa, senin burada sabahtan beri okuduğun duâların sevâbının ağırlığına denk olur” buyurmuşlardır.
Bu mübarek kelimelerin, asgari üç kere söylenmesi güzel olur. Vakit varsa, adet 5, 7, 11… hatta 100’e de tamamlanabilir. Sevabı çok büyüktür. [Bkz. Buharî, Sahih, Deavât, 54, Bed’ü’l-Halk, 11; Müslim, Sahih, Zikir, 28]
Ve yine bu tesbih ve tahmid kısaca; “Sübhânallâhi ve bihamdihî, sübhânallâhi’l-azıym” terkibiyle de okunabilir. Nitekim Ebu Hüreyre’den (r.a.) gelen bir rivayet şöyledir:
“Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki: ‘İki kelime vardır; dile hafif, terazide ağır, Rahmân’a da sevgilidirler. Bunlar, ‘Sübhânallâhi ve bihamdihî, sübhânallâhi’l-azıym (Allah’ım, Seni hamdinle tesbih ederim. Azıym olan Allah’ım, seni tenzih ederim)’ kelimeleridir.” [Buharî, Sahih, Deavât, 65, Eymân, 19, Tevhid, 58; Müslim, Sahih, Zikir 31; Tirmizî, Sünen, Deavât, 61]
Ayrıca aşağıdaki linklere de mutlaka bkz. ve dikkatle okuyup anlamaya, anladıklarınızla da âmil olmaya çalışınız.
http://www.halisece.com/sorulara-cevaplar/2393-esmaul-husna.html