Edebiyatta ta‘riz’in dokunaklı olanlarına ‘istihzâ’, acı ve ağır istihzâyı hâvi olanlarına da, ‘tehekküm’ tâbir ederler. Mesela;

Edebiyatı tutub boğdu gürûh-i kudemâ

Okuyun siz de onun canına ey genç üdebâ

beyti istihzâya…

Şair Eşref’in,

Eski eş‘ârda dürbin ile mânâ görülür

Yeni eş‘ârda mânâ gibi külfet yokdur

beyti de tehekküme misâl olabilir.

[Tahiru’l-Mevlevî, Edebiyat Lügatı, 161]

Özellikle bana, zaman-zaman şiir diye bir şeyler yazıp gönderen sevgili okuyucuma ithaf ediyorum. Ayrıca kendisine, Cemil Meriç’in, şiir kabiliyeti olduğu halde niçin şiirle değil de nesirle iştigâl ettiğine dair hikâyesini de okumasını tavsiye ediyor, hakiki şairlerimizden de özür diliyorum. 

• Önceki
• Sonraki