Misvâk'ın çoğulu "mesâvîk"dır. Sivâk, misvakla aynı manadadır. Hadis-i şeriflerde daha çok bu kelime kullanılmıştır. Cem'isi (çoğulu) "esvike" dir. Misvak, kullanılması çok yararlı olan ve Rasûlüllah Efendimizin (s.a.v.) önemle tavsiye ettiği, diş fırçası vazifesini de gören, hoş kokulu ve erâk adı verilen meyvesiz bir ağacın dallarından kesilip kullanılan parçanın adıdır.

İslâm dini temizliğe büyük bir önem vermiş ve temizliği imanın belirtilerinden saymıştır. Bedenin, namaz kılınacak yerin, iş veya ikamet yerinin, çevrenin, hatta insanların dinlenmek için oturdukları ağaç gölgesi ve benzeri pikrıik yerlerinin temiz tutulmasıyla ilgili emir ve tavsiyeleri sünnette bulmak mümkündür. Beden temizliği ile ilgili olmak üzere de, fıtrattan gelen ve geçmiş peygamberlerin de uyguladığı bazı temizlik noktalarına dikkat çekilmiştir. Tırnakların kesilmesi, koltuk altı ve kasık kıllarının temizlenmesi, bıyıkların uzun kısımlarının kesilmesi, sünnet olmak ve özellikle dişlerin temiz tutulması bunlar arasında sayılabilir. (Bkz. Müslim, Sahih, Tahâre, 56; Ebû Dâvud, Sünen, Tahâre, 29; Tirmizi, Sünen, Edeb, 14; Nesai, Sünen, Zînet, 1; İbn Mâce, Sünen, Tahâre, 8; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 4, 264, 6, 138)

Dişlerin temizlenmesi için kullanılan sivâk veya misvağın İslâm'da taabbüdi bir yönü de vardır. Hanefîlere göre, misvakla dişleri temizlemede abdestin, Şâfiîlere göre ise namazın sünnetlerindendir. Böylece hergün düzenli bir şekilde her abdest alındığında veya her namaz vaktinde, namazdan önce dişlerin de temizlenmesi hedeflenmiştir.

Hz. Âişe'den (r.anha) nakledildiğine göre, Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur:

"Misvak kullanarak kılınan namazın, misvaksız namaza üstünlüğü yetmiş kattır." (Ahmet b. Hanbel, Müsned, 6, 272) Hadis çok açık olmadığı için Hanefiler sevabın abdest alırken; Şâfiîler ise, namazdan önce misvak kullanmakla meydana geleceğini söylemişlerdir.

Rasûlüllah Efendimizin (s.a.v.) abdest alırken misvak kullandığına dair de çeşitli hadisler nakledilmiştir. Bir geceyi, Rasûlullahın (s.a.v.) yanında geçiren İbn Abbas (r.anhüma) şöyle demiştir:

"Allah'ın Nebisi (s.a.v.) gecenin sonuna doğru kalktı. Dışarı çıktı, gökyüzüne baktı, sonra Âlu İmrân sûresinin şu iki âyetini ( 3/190-191) okudu: "Göklerin ve yerin yaratılmasında, gece ile gündüzün değişmesinde akıl sahipleri için şüphesiz deliller vardır. Onlar; ayakta iken, otururken, yanları üzere yatarken Allah'ı zikrederler. Göklerin ve yerin yaratılışını düşünürler ve şöyle derler: Rabbimiz! sen bunu boş yere yaratmadın. Seni tesbih ve tenzih ederiz. Bizi cehennem ateşinden koru." Sonra eve döndü. Dişlerini misvakladı ve abdest aldı. Ayağa kalkarak namaz kıldı, sonra yan üstü yattı. Sonra yeniden kalkarak dışarı çıktı, gökyüzüne bakarak, aynı âyetleri tekrar okudu, sonra dönerek yine dişlerini misvakla temizledi, abdest aldı, sonra kalktı ve namaz kıldı." (Müslim, Tahâre, 47, Müsâfirîn, 183,191; Ebû Dâvud, Tahâre, 30; Ahmed b. Hanbel, I, 275, 350, 5, 312)

Rasûlüllah Efendimizin (s.a.v.) abdest veya namazla ilgili olmaksızın da, misvak kullandığı, özellikle Kur'an-ı Kerim okumazdan önce de diş temizliğine dikkat ettikleri görülmektedir. Misvak kullanmanın gayesi ağız temizliğidir. Şu hadis-i şerifte bu umumi maksada işaret edilir: Misvak kullanınız. Şüphesiz misvak ağız için temizleyicidir." (Buhâri, Sahih, Savm, 27; Nesai, Sünen, Tahâre, 4; İbn Mâce, Sünen, Tahâre, 7; Dârimi, Sünen, Vüdû, 19)

Fahr-i Kainat Efendimizin gece, misvağı yanında olmaksızın yatmadığı, sabah kalkar kalkmaz ilk işinin dişlerin temizlemek olduğu nakledilir. (Ebû Dâvud, Sünen, Tahâre, 30; Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 373; Dârimî, Sünen, Salât, 165) Bazı sahabiler, O'nun günde kaç defa dişlerini misvakladığını sayamadıklarını, söylemişlerdir (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 3, 445-446)

Bütün bu hadisler ve sahabe uygulaması gösteriyor ki, diş temizliği yalnız abdest ve namaz, ya da Kur'an-ı Kerim okuma sırasında değil, sağlık açısından ve toplum içine çıkarken dikkat edilmesi gereken önemli bir temizlenme şeklidir. Misvak'ın bu genel temizlik yönünü dikkate alan İslâm bilginleri beş yerde, diş temizliğinin müstehap olduğuna dikkat çekmişlerdir. Bu beş yer şunlardır:

a) Dişler sararınca,

b) Ağzın kokusu değişince,

c) Uykudan kalkıldığında,

d) Namaza kalkılacağı zaman,

e) Abdest alırken.

Bunlara, Kur'an-ı Kerim okumak veya toplum huzuruna çıkmak için yapılacak diş temizliği de ilâve edilmiştir (İbn Âbidin, Reddü'l-Muhtar, İstanbul 1984, I, 116; el-Fetâvâl-Hindiyye, Beyrut 1400/1980, I, 7)

Misvak âletinin aslı olan erâk ağacından diş sağlığı bakımından faydalı olan florin maddelerinin bulunduğu, ağıza güzel bir koku verdiği ve mide için bir takım faydalarının olduğu belirlenmiştir.

Ancak misvağın bulunamaması halinde dişleri, İslâmî ölçülere uygun olarak hazırlanmış fırça ve diş macunu veya sabunla, bu da bulunamadığı takdirde parmaklarla oğuşturmak suretiyle ve suyla temizlemek gerekir.

Önce abdest ve namazla veya Kur'ân-ı Kerim okurken bedenimizin ve ağzımızın temiz olması ve toplum önüne çıkarken de, imanın belirtilerinden sayılan temizliğe dikkat edilmesi "Şüphesiz, Allah temizdir, temizliği sever" (Tirmizî, Sünen, Edeb, 41) hadisinde bildirildiği gibi, Hz. Allah'ın sevgisini celbeder.

Diğer yandan Müslüman bu yolla, koruyucu hekimlik bakımından, sağlığı için gerekliği tedbirleri de almış olur.

• Önceki
• Sonraki