s.a muhterem hocam. yaklaşık 1 yıllık evliliğimiz var. hanımımla da gayet mutluyuz. ama annem zaman zaman gerek konuşmalarıyla gerekse de hal ve hareketleriyle huzurumuzu bozan şeyler yapıyo. birkaç kez usulünce söylememize rağmen huyundan vazgeçmedi. hanımım ve diğer kardeşlerimle zaman zaman oturup bu durumu konuşuyoruz. başka şehre taşınmayı bile düşünmeye başladım. Velhasılı;

1. sizce ne yapmamız uygun olur?

2. ailenin diğer fertleriyle yapmış olduğumuz konuşmalar gıybet olarak nitelendirilip annemizin hakkına girmiş bulunuyor muyuz sizce? selam saygı ve de dualarımla... Tunahan Yelken

*******

Ve aleyküm selam kıymetli kardeşim; 

1- Allah’a isyan olabilecek durumlar müstesna, annenizin dediklerini yapmaya, onu kırmamaya, incitmemeye, gönlünü hoş etmeye gayret ediniz. Söylediklerini yapamasanız, isteklerini yerine getiremeseniz bile, bunu münasip bir lisanla ifade etme yoluna gidiniz.

Bu hususta detaylı bilgi için bkz.

http://halisece.com/islam-ve-sosyal-meseleler/171-annenle-babanla-dunyada-iyi-gecin.html

http://halisece.com/islam-ve-sosyal-meseleler/38-cocuklarin-anne-ve-babalarina-karsi-vazifeleri.html

http://halisece.com/sorulara-cevaplar/1293-cok-kotu-bir-ahlak-hanimi-anneden-ustun-tutmak.html

2- Ailenizin diğer fertleriyle söz konusu meseleleri gıybet sınırlarını zorlamadan konuşmanızın bir sakıncası olmaz. Ama işi ileriye götürür, müzakere yerine gıybete-dedikoduya dökerseniz, haliyle vebâl olur, onun hakkına girmiş olursunuz elbette… Böyle olmadığı takdirde konuşmanız, görüşüp istişare ederek karara varmanız, vebalden öte sünnettir. Sırf annenizden uzaklaşmak için şehir değiştirmeniz ise, tecviz edilebilecek bir tutum ve davranış biçimi değildir. Sabredip katlanmak, en iyi, en güzel, en isabetli yoldur. Ancak sizin uzaklaşmanızı, oradan ayrılıp bir başka yere taşınmasınız o isrer veya gönül rızasıyla izin verirse, tabii ki taşınabilirsiniz.

Rabbim kolaylıklar ihsan eylesin. 

• Önceki
• Sonraki