Secdede topuklar nasıl duracak
Halis ECE tarafından yazıldı.selamünaleyküm hocam, hayırlı günler. Bir sitede, “Secdede ayak topuklarının birleştirilmesi sünnete aykırıdır. Çünkü topuklar birleştirilince parmak uçları kıbleden ayrılmış oluyor. Bu sebeple secdede topukların birleştirilmesi tenzihen mekruh olmaktadır” yazıyor. Bu meselenin açıklaması nedir? Hasan Bozkurt
*******
Ve aleyküm selam Hasan kardeşim;
Evet, söylediğiniz yerde öyle bir kayıt var, fakat kaynağı yok. Bilmiyorum, neye ve nereye istinaden yazmışlar… Bir defa bu husus hadiste / sünnette vardır, bu sebeple “sünnete aykırıdır” demek herhalde doğru olmaz. Filasıl bu mesele bir âdap meselesidir. Münakaşa mevzuu yapmanın bir gereği de yok. Malumunuz, içtihadî hükümlerde ulemanın farklı görüşleri vardır, olabilir.
Ayrıca topukların birleştirilmesi demek, illâ da birbirine yapıştırılması demek değildir, yan yana gelmesi kâfidir. Zorla birleştirmeye kalkmak gerekmez, iki topuk yan yana gelince sünnet yerini bulmuş olur. Namazda sükûnet (sakin olmak) ve huzur esastır. Topuk kemiklerini birleştirmeye çalışarak kendini zorlamak muvafık olmaz. Birleştirene de, birleştirmeyene de bir şey dememek lazım. Keza, daha önceki bir cevabımızda da http://halisece.com/sorulara-cevaplar/2216-secdede-topuklarin-vaziyeti.html belirttiğimiz üzere, topukların birleşmesiyle parmak uçları Kıble’den başka bir yöne de dönmüş olmaz. Hadis kitaplarımızda bu hususta gelen rivayetler şöyledir:
“Nebî (s.a.v.) dizlerini ve ayak parmaklarını da yere sağlamca koyar, ayaklarının ön tarafını ve ayak parmaklarını kıbleye doğru çevirir,[Buhârî, Sıfatü's-salat 50, 64 (95), c.2, s.804, 816; Ebû Dâvud, Salât 115,116 (732), c.3, s.126] topuklarını birleştirir [Tahâvî, İbn Huzeyme, Hadis no: 654, Hâkim, el-Müstedrek] ve ayaklarını dik tutardı. Ashabına da bu şekilde yapmalarını emrederdi. [Tirmizî, Sünen, Salat 205 (276), c.1, s.204] Ayak parmaklarını da öne doğru kırardı.” [Nesaî, Sünen, İftitah, 138 (1101), c.1-2, s. 626; İbn Mâce, Sünen, İkametü's-Salât, 72 (1061), c.3, s. 372; Ebû Dâvud, Sünen, Salât 115, 116 (730), c.3, s.119-120]