“Allah bir kavmin hayrını murâd ettiğinde, onlara misafir hediyesi gönderir.”
Halis ECE tarafından yazıldı.Hocam ‘Avcının attığı da konuştuğu da saçmaydı.’ dizeleri kime ve hangi şairin şiiri acaba çok manidar smile ifade simgesi
Selamunaleyküm efendim, "Allahü teâlâ hayır murat ettiğine hediye olarak misafir gönderir" sözü hadis-i şerif midir? Davut Gazi Toklu – Facebook
*******
Ve aleyküm selam.
1- ‘Avcının attığı da konuştuğu da saçmaydı.’ mısra‘ının kailini şu an hatırlamıyorum. Hatta şiir, kelimesi kelimesine aynı da olmayabilir. Çünkü yıllar öncesinde Tahiru’l-Mevlevi’nin Edebiyat Lügatı’nı mütâlaa ederken gözüme ilişmişti. Mealen hatırımda kalan şekli bu. Hoşuma gittiği için de, yeri geldikçe kullanıyorum. Kaiili kim olsa ne olacak? Neticede altı-üstü bir şair. Çok lazımsa araştırır, bulduğunda bana da haber verirsin.
2- İntenette dolaşan o ‘hadis meali’ni kopyalayıp naklettiğiniz site mâlum. Âdetleri değil maalesef doğru dürüst kaynak zikretmek, o yorucu işle meşgul olmak... Sadece ‘Ebu Nuaym’ denilmiş. Peki, Ebu Nuaym’in nesi, hangi kitabı, hangi cildi, hangi sayfası..?
Ancak yaptığımız araştırmalarda, o mânâya yakın, hatta biraz da ilavesiyle şöyle bir rivayete rastlıyoruz:
“İzâ erâdellàhü bi-qavmin hayran ehdâ ileyhim hediyyete’d-dayfi, yenzîlü bi-rizqıhî, ve yertehılu ve qad ğaferallàhu li-ehli’l-menzili”.
Meali: “Allah bir kavmin (bir milletin, bir topluluğun, bir kısım insanların-kişilerin) hayrını-iyiliğini murâd ettiğinde, onlara misafir hediyesi gönderir. (Yani bu hayra vesile için hediye olarak onlara misafir gönderir.) O misafir oraya kendi rızkıyla gelir. Giderken de, Allah Teala’nın mutlaka hane sahiplerinin günahlarını mağfiret ettiği halde gider. (Cenab-ı Hak onları bağışlar.)” [Ebu’ş-Şeyh rahımehullah (264-369) bu hadis-i şerifi, Ebû Kursâfe’den (r.a.) rivayet etmiştir.]
Hâsılı, o gönderilen misafirler, Allah Teala'nın hediyesidir onlara...
Neden?
Çünkü misafire ikram ederlerse, sevap kazanacaklar, Allah'ın ikrâmına ve mağfiretine nail olacaklar... Hadis-i şerifte bu da açıklanıyor görüldüğü üzere ve buyruluyor ki;
“Yenzîlü bi-rizqıhî”: Misafir kendi rızkı ile gelir, misafir olur oraya... Yani Hz. Mevlâ o misafirlerin rızkını ayrıca gönderir o hane sahiplerine...
Peki, giderken nasıl gider misafir?
“Ve yertehılu ve qad ğaferallàhu li-ehli’l-menzil”: Evden, kamptan, konaktan, otelden, kısacası misafir olduğu yerden ayrılırken, oranın sâkinlerinin, ev halkının günahlarını da affettirip öyle gider.
Yani misafire ikram eden, barındıran kimseyi / kimseleri Allah Teâla mağfiret eder, günahları bağışlanır. Neticede mutfakta, kilerde, tarlada, halde, ülkede bir noksan olmaz; kesede-kasada, bütçede bir eksiklik bulunmaz. Çünkü Allah (c.c.) misafire harcananları telâfi eder, bunların karşılığında bolca rızık gönderir. Misafir ağırlayan insanlar, misafir sayesinde genişlik, refah ve feraha kavuşur.