Ailede huzursuzluk, anne-kız ve damat arasında kavga-gürültü

Selamun aleyküm hocam size bisey danismak istiyorum Aslinda ailevi bir sorun ve biraz büyük sorun evliyim ve 1 yasinda oğlum var yaklasik 4yildir ailemle görüsmüyorum 5 yil önce daha biz evlenirken ailem cok degisti esim türkiyeden ben avusturyada yasiyorum düğün arefesi sanki bu düğün yikilsin istergibilerdi olur olmaz seylerden sorun yapmaya basladilar ki biz 4yil nisanli kaldik bu arada esim benim halamin oglu tüm ailelerin rizasi ile evlendik ailem biz cok masraf yaptik dediler ve dügünde takilan bütün ceyrek ve tam altinlarimi aldilar oysaki ben 16 yasimdan beri calisiyordum ortalama baba evinde 6 yil calistim ve maasimi oldugu gibi aldilar üstüne bide bana kredi cektirdiler borclari coktu ailem dügüne kadar ödeyeceklerine söz vermislerdi zaten benim maasimida onlar aliyordu ev hazirliklari icin bütün masraflari ben üstlenmistim ikinci bir is bularak gece gündüz calistim kendim yaptim sonra herkese herseyi kendileri yapmis gibi anlattilar ve aldilar altinlari olanlardan sonra altunda parada pulda gözüm yoktu cünkü cok kirilmistim yinede annem babam diye sustum sonra biz dügünden sonra avusturyaya geldik eşimde arabayla gelirken yol boyunca annem bana yapmadigini birakmadi anlamsiz anlamsiz konusmaya basladi sanki artik onlari önemsemiyor saymiyormusum gibi ne desemde dinlemedi zorlu bir yolculugun ardindan evimin önünde bizi birakacaklardi annem eşimi tersledi sen eve gir ben kizimla konusacam dedi ve bana bagirmaya basladi ben ne diyorsam onu yapcaksin fln gibi bi anlam veremiyordum ve bana vurmaya basladi burnum kanadi babamda hic müdahale etmedi sadece seyretti yine altan aldim dedim piskolojikdir zamanla alisirlar diye hep alttan aldim gönül kiran taraf ben olmak istemedim ama konusmayada calistim olmadi hic dinlemediler ce olaylar hergün büyüdü ve siddetlendi tabii bunlarin gicbirinden eşimin haberi yok utandim anlatamadim taki artik ailemin bana karsi saldirilari siddetleninceye kadar eşim işteyken evime gelip annem beni dövdü defalarca kendimi savunlaya calissamda olmadi sonucta annemdi elim kalkmadi babamlada konusmaya calistim ama beni dinlemedi annemi destekliyordu annen birebir benim sahit oldugum olaylari saptiriyor yalan söylüyordu eşimi kötülüyordu bizi ayirmak icin elinden geleni yapacagini söylüyordu hakaretler küfrler yeminler havada ucuyordu gün icinde en az 100 kez ariyordu gece dahil saniye araliksiz ariyordu beni bunaltiyordu huzurumuzu bozmak istedi hep ama ben buna izin vermedim beni hep tehdit etti onun istedigini yapmazsam daha kötü seyler yapacagini söyledi kardeslerimle arami acti doldurdu onlari daha kücüklerdi insanlari bizi ziyarete gelmesin diye tehdit ediyormustu kimse bulasmak istemedigi icin evime gelmedi bir kismiyla hatta disarida bulustuk cünkü ailem evimi gözetliyor ansizin eskiya gibi ayakkabilarla evine daliyordu okadar zor 1yil gecirdikki artik nasil düzelicegini bilmiyorduk herseye ragmen arada ziyarete gidiyorduk selam bile vermiyorlardi esime agza alinmicak hakaretler sonundada türkiyedeki akrabalarimizi arayip bizi kötülemeye baslamislar biz nekadar saygisizmisiz onlara kötülükler ediyormussuz bizi taniyan herkes bilir eşimide benimde asla öyle seyler yapmayacagimizi bizi aradiklarinda utanarak kabaca sorunun ne oldugunu bilmedigimizi ama artik böyle devam edemeyecegimizi söyledik tüm aile anlamaya calisti araya girdiler ama olmadi herkesi birbirine kattilar ve inanin akrabalarimizin hic bir ilgisi yokken hepimiz encokta ben annemin kiskanclik krizlerinin kurbani olduk en soninda da annem bana gece gündüz namaz kilip dua ediyorum allah soze evlat nasip etmesin diye dedi bu beni cok derinden incitti kirdizaten cok büyük hayalkirikliklari yasiyordum ne yaptiysak olmadi bizde tasinmaya karar verdik ve birgün kimseye söylemeden viyanaya tasindik yaklasik 400km var aramizda biliyoruz söyleseydik cok ciddi sorun cikacakti akrabalrimiz yani amcamlar da söylememiz gerektigini onlarda düsündü kuzenlerimiz bizi almaya gelmisti esyalari yükledik ciktik yola bir süre sonra otobanda bi baktik babam gözü dönmüscesine pesimizden geliyor camdan elini sarkitim sag cekin sorcam size gibilerinden tehdit savuruyor biz durmadik sorun olur diye gider diye düsündük ama pesimizi birkmadi bizde polisi arayip durumu anlatik ki tam o sirada önümüze gecip ani fren yapti ve kamyonetteki esyalari götüremiceginizi o esyalarin onlarin oldugunu söyledi tabi biz bulasmadik polis geldi ifade fln verdik o döndü biz hasarli arabayla kaldik yollarda sabaha karsi vardik viyanaya ogün bu gündür iletisimiz yok arada kardeslerimle görüsmeye calisiyorum ama pek fayda etmiyor annem kardeslerimi cok güzel yönlendiriyor engel oluyor ben hamileyken bile bana ve karnimdaki günahsiz yavruma dil uzatti bütün akrabalari birborine katti herkesin huzurunu bozdular simdi huzirlarinin bozulmasindan bizi sorumlu tutuyorlar yani ne yapacagimi bilmiyorum gönlüm cok kirgin daha burda yazamadigim okadar cok sey varki hangi birini yazayim bana yaptiklari halen neden öyle yaptiklarini anlayamiyorum cünki hicbir aciklama yapmadilarki hic bir aciklamasi zaten olamaz ne yapmaliyim hic gönlüm istemiyor görmek iletisime gecmek yasananlardan sonra ara ara sanki iletisim kurulcak gibi olurken annem yine ayni zihinde hic degismedi onca yaptiklarindan hic pisman degil hep ayni Ne yapmaliyim bilmiyorum bu konu nasil düzelir onuda bilmiyorum

Soru: Emriye tarafından yazıldı. Kategori: Soru - Cevap

*******

Ve aleyküm selam.

Yazdıklarınızı sabırla sonuna kadar okumaya çalıştım. Görülen o ki; sizin de sabretmeniz, her şeye rağmen kırıp dökmemeye / yıkıcı olmamaya gayret etmeniz gerekiyor. Çünkü her şeye rağmen karşınızdakiler ebeveyniniz / anne-babanız. Tabii bununla beraber, yaptığınız gibi herhalde belli bir süre mesafeli durup, bazı şeyleri akışına / oluruna bırakma yolu da denenebilir. Bilirsiniz, zaman pek çok şeyin ilacıdır.

Ayrıca direkt kendiniz yerine, araya yakın çevrenizden onların da dinleyip kabul edebilecekleri insanları koymanız, aracılarla bu işi düzeltmeye çalışmanız daha isabetli olur.

En önemlisi de, siz hiç bahsetmemişsiniz ama, araştırmak lazım, annenizin size ve beyinize karşı bu öfkesinin, babanızın lâkayıtlığının sebebi ne? Mâlumunuz sebep bulunursa hastalığın-rahatsızlığın-huzursuzluğun-geçimsizliğin teşhis ve tedavisi de hem kolaylaşır, hem de mümkün hale gelir. Yoksa bu huzursuzluk sürgit devam edip gider. Hatta -Allaha korusun- daha büyük sıkıntılara, istenmeyen ailevî yıkımlara da sebep olabilir.

Sonuç olarak bu formatta bizim bundan daha fazla söyleyebileceğimiz, yardımcı olabileceğimiz bir şey de söz konusu olmaz, olamaz.

Dua edelim: Rabbim kolaylıklar versin. Bir an evvel huzur ve sükûna kavuştursun. Annenizin-babanızın şefkat ve merhamet, iz’an ve insaf duygularını harekete geçirip sizlere karşı yumuşatsın. Hepinizin kalbinde ülfet, ünsiyet ve muhabbet tohumlarını yeşertsin. Kin ve nefret duygularını gideriversin.

Mevzu ile ilgisi bakımından lütfen aşağıdaki linke ve o link içerisinde gösterilen yazılara da bkz. http://www.halisece.com/sorulara-cevaplar/2945-melekler-cinler-cisim-midir-ailede-huzursuzluk.html

Hayırlı ve huzurlu bayramlar diliyorum.