selamunaleykum hocam,
Benim bir yakınımın çocukları var, ve çocukların hal ve hareketleri çok hoşuma gitmiyor, yani çocuklarda biraz terbiyesizlik ve büyüklerine karşı saygısızlık var. tabi bu durumda anne ve babalarının da katkıları da var. bu durumda benim anne babalarına çocukarınıza biraz terbiye verin, onları yetiştirirken çok şımartmayın, büyüklerine saygılı olmasını öğretin dememde bir sakınca varmıdır. kısacası benim onları bu şekilde uyarmam kınamak mıdır.
hocam bir de, onların kendi çocuklarının yaptıklarını normal karşılayıp, bana beddua eder gibi, şu şekilde cevap vermeleri doğru mudur? - senin çocuğun da olsun görelim bakalım!?
*******
Ve aleyküm selam.
Tabii ebeveyni kırmadan, rencide etmeden münasip bir dille çocuklarına gereken terbiyeyi vermelerini hatırlatmak güzel olur. Hatta gereklidir de... Ama üslûp iyi ayarlanamaz, zaman-zemin tam kollanamazsa, bu tip ikazlar genelde fayda yerine zarar getirir. Buna dikkat etmek lazım.
“senin çocuğun da olsun görelim bakalım” diyerek -sizin ifadenizle- beddua eder gibi karşılık vermelerinden anladığımıza göre, sizin bu işi biraz daha dikkatli-itinalı yapmanız icap ettiği görülüyor. Öyle değil mi?
Kaldı ki kanaatimce o söz, bir beddua değil, çocuk yetiştirip terbiye etmenin zorluğunu hatırlatmak kabilinden edilmiş bir laftır. Toplumda genellikle kullanılır. Ama söyleyiş tarzları tabii ki farklı olabilir. O zaman da belirttiğimiz üzere sizin bu işi-hizmeti daha dikkatli ve özenli yapmanız gerektiği ortaya çıkıyor.
Aslında bu sıkıntı, sadece sizin değil, hemen hepimizin derdi...
Ne diyelim: Herkese kolay gelsin.