Halis ECE Hoca Efendi, 24 Kasım 2018 tarihinde vefât etmiştir. Karacaahmet Mezarlığı, 5.Ada kısmına defnedilmiştir. Cenâb-ı Hakk mekânını cennet eylesin. Geride kalanlarına da, sabr-ı cemîl ihsân eylesin.
Not: Siteye soru gönderme işlemi kaldırılmıştır. Arşiv niteliğindeki yazılarından ve soru-cevaplarından istifâde edilmesi temennîsiyle...
Son Cevaplanan Sorular
- Deprem esnasında koşup düşersek felç mi oluruz?
- Bilmediğimiz yerlerde yemek yemek zorunda isek ne yapmalıyız?
- Elbise tasarımcılığı
- Günümüzde hac ve umre
- Aklı gelip gidenin namazı ve diğer muameleleri
- Haram ihtimali olan parayla kurulan iş
- “îlâ' - إيڵاء” yemini
- Müsafirin sünnet kılması veya kılmamasının hükmü
- Şüphe ile necis hükmü verilir mi?
- Namazda “Semia…” yerine “Semie” okumak
- Yabancı kadın ve erkeğin birbirine dokunması haramdır
- Kordon bağlatmak caiz mi?
- Mü'minde sabır ve sebat
- Abdestte ayakları leğende yıkamak
- Kendini erkek gibi hisseden kadın
- Çocuklarda korku ve çaresi
- Sümük ve çapak abdestte suyun cilde nüfuzuna engel olur mu?
- Erkeğe baldızın kızı mahrem mi nâmehrem mi?
- Yatarak Kur’an dinlemek!
- Vefat eden babayı kızı yıkayabilir mi?
Son Eklenen Makâleler
- Ma’tûhun (bunak) hukukî durumu, namazı ve işlediği suçların cezası
- “îlâ' - إيڵاء” yemini ” nedir, ne değildir?
- “el-Müslimûne ümmetün vâhıdetün / el-Küfrü milletün vahıdetün”
- İtikâf nedir, kaç kısma ayrılır?
- İtikâf, müekked bir sünnettir
- Yahudi asıllı bir Amerikalının hezeyanı!
- Ticaret mallarının zekâtı
- Lozan andlaşması nedir, ne değildir?
- Peygamberlerden Süleyman (a.s.), Kudüs ve Mescid-i Aksâ
- Bütün âlem Peygamberimizin (s.a.v.) nûrundan yaratıldı
- Sahih hadisler sadece Kütüb-i Sitte’de mi bulunur?
- Zinada hadd vs. cezalar için kıstas
- Hüsn-i hâtime (Hayırlı ve güzel ölüm)
- Farz veya nafile olarak namaz ve ehemmiyeti
- “Kişinin namazı ve orucu sakın sizi aldatmasın!” hadis-i şerifinin tahrîci
- Komşu hukukuna riayet, onları ziyaret ve iyilik
- Yedi kat Sema kapılarını çatırdatan duâ
- Hz. Mûsâ ile İmam Gazâlî’nin konuşması ve ilgili hadis-i şerif
- “Kerîmeteyn-i Muhteremeyn: Çifte Sultanlar”
- "Ey Allah'ın kulları! Saflarınızı düzeltiniz! Yoksa…”
Şefâat mevzuunda İmam Gazâlî (rh.) hazretlerinden tavsiyeler
Halis ECE tarafından yazıldı.Şefâat mevzuunda İmam Gazâlî'den(rh.) tavsiyeler:
"Bir kısım müminlerin cehenneme girişi gerçekleşince, Allah Teala lûtuf rahmetiyle peygamberlerin, sıddîklerin, hatta âlimlerin, sâlihlerin ve Zâtı nezdinde ameli iyi ve itibarlı olan herkesin onlara şefaatte bulunmasını kabul eder. Bu kimseler ailesine, akrabalarına, arkadaş ve tanıdıklarına şefaat edebilirler.
"Bu sebeple onların yanında kendin için bir mevki edinme hususunda hırslı ol.
"Şöyle ki:
"Kesinlikle hiçbir insanı küçük görme. Çünkü Allah Teala, velilerini kulları arasında gizler. Belki de senin gözünün tutmadığı, hoşlanmadığın kimse Allah'ın velisidir, bilemezsin!..
"Bir de asla hiçbir günahı küçümseme! Zira Allah (c.c.) gadabını, kendisine karşı işlenen günahlar içinde gizler. Bilemezsin, belki de Allah'ın gadabı senin önemsemediğin o günahtadır.
"Hiçbir taat ve iyiliği de küçük görmeyesin; çünkü Allah Teala, rızasını o iyilik içinde de gizlemiş olabilir. Velev ki, bu amel güzel bir kelime veya bir lokma ya da iyi niyet olsa da..." (el-Gazali, İhyâu Ulûmi'd-dîn, Mısır, 1302, 4, 476)
Şefaatta ölçü:
"Her Müslüman Rasûl-i Ekrem'in (s.a.v.) şefaatini bekler. Asıl olan akrabası da bunu öncelikle bekler; fakat müttakilerden olup, Allah'ın gadabına uğrayanlardan olmamak şarttır. Allah Teala, gadaplandığı kimseye şefaat müsaadesi vermez. Zira günahların bir kısmı vardır ki, Allah'ın mekrini, gadabını icap ettirir. Bu hususta şefaate izin verilmez.
"Kısacası, şefaat sayesinde afv olacak günahlar vardır, affolunmayacak günahlar vardır. Mesela dünya hükümdarlarının yanında işlenen öyle suçlar vardır ki, bir kimse hükümdar nezdinde ne kadar itibarlı olursa olsun, onun şiddetle gadap ettiği/öfkelendiği/kızdığı hususlarda kimseye şefaatçi olmaya kalkışamaz; affettirme cesareti kimsede görülmez. Günahlarda da hüküm böyledir... Öyle günahlar var ki, bunlara şefaat yapılamaz ve şefaat ile cezanın önüne geçilemez." (el-Gazalî, a.g.e., 3, 331)
Mü'min, şefaate güvenip günahlara dalmamalı...
"Şefaat ümidiyle takvayı terk edip isyana dalmak, bir hastanın akrabasından olan bir hekime itimat ederek kendisini tehlikelere atmasına benzer. Çünkü tabib, her hastalığı değil, bazı hastalıkları tedavi edebilir. Artık tabibe bel bağlayarak, hastanın zararlı yemekleri yemesi caiz olmaz. Çünkü tabib her hastalığa müdahale edemez.
"İşte Peygamber (s.a.v.) ve sâlihlerin yakınlarına ve mensuplarına yapılacak şefaatleri de bu şekilde anlamak gerekir. Bu idrak ve anlayış, korku ve sakınma duygusunu bir an bile ortadan kaldırmaz. Nasıl kaldırsın ki, peygamberden (s.a.v.) sonra en hayırlı halefi sahabe-i kiram (r.anhüm) olduğu halde, onlar bile toz-toprak olmayı temenni etmişler, ahiret korkusundan dolayı hayvan olmayı istemişlerdir.
"Halbuki onlar, kalpleri temiz, amelleri güzel, olgun, takva sahibi insanlardır. Sırf kendilerine mahsus olarak Rasûl-i Ekrem Efendimiz(s.a.v.) tarafından cennetle müjdelendikleri halde, sadece Peygamberimizin şefaatine bel bağlamamışlar. Bunun içindir ki, korku ve haşyeti bir an olsun kalplerinden çıkarmamışlardır.
"Sohbet ve (iyilikte-hayırda) öncülükte onlar gibi olmayan, onların seviyesine hiçbir zaman ulaşamayanlar, nasıl sadece şefaate güvenebilirler? (el-Gazalî, a.g.e., 3, 332)
"Bir kısım müminlerin cehenneme girişi gerçekleşince, Allah Teala lûtuf rahmetiyle peygamberlerin, sıddîklerin, hatta âlimlerin, sâlihlerin ve Zâtı nezdinde ameli iyi ve itibarlı olan herkesin onlara şefaatte bulunmasını kabul eder. Bu kimseler ailesine, akrabalarına, arkadaş ve tanıdıklarına şefaat edebilirler.
"Bu sebeple onların yanında kendin için bir mevki edinme hususunda hırslı ol.
"Şöyle ki:
"Kesinlikle hiçbir insanı küçük görme. Çünkü Allah Teala, velilerini kulları arasında gizler. Belki de senin gözünün tutmadığı, hoşlanmadığın kimse Allah'ın velisidir, bilemezsin!..
"Bir de asla hiçbir günahı küçümseme! Zira Allah (c.c.) gadabını, kendisine karşı işlenen günahlar içinde gizler. Bilemezsin, belki de Allah'ın gadabı senin önemsemediğin o günahtadır.
"Hiçbir taat ve iyiliği de küçük görmeyesin; çünkü Allah Teala, rızasını o iyilik içinde de gizlemiş olabilir. Velev ki, bu amel güzel bir kelime veya bir lokma ya da iyi niyet olsa da..." (el-Gazali, İhyâu Ulûmi'd-dîn, Mısır, 1302, 4, 476)
Şefaatta ölçü:
"Her Müslüman Rasûl-i Ekrem'in (s.a.v.) şefaatini bekler. Asıl olan akrabası da bunu öncelikle bekler; fakat müttakilerden olup, Allah'ın gadabına uğrayanlardan olmamak şarttır. Allah Teala, gadaplandığı kimseye şefaat müsaadesi vermez. Zira günahların bir kısmı vardır ki, Allah'ın mekrini, gadabını icap ettirir. Bu hususta şefaate izin verilmez.
"Kısacası, şefaat sayesinde afv olacak günahlar vardır, affolunmayacak günahlar vardır. Mesela dünya hükümdarlarının yanında işlenen öyle suçlar vardır ki, bir kimse hükümdar nezdinde ne kadar itibarlı olursa olsun, onun şiddetle gadap ettiği/öfkelendiği/kızdığı hususlarda kimseye şefaatçi olmaya kalkışamaz; affettirme cesareti kimsede görülmez. Günahlarda da hüküm böyledir... Öyle günahlar var ki, bunlara şefaat yapılamaz ve şefaat ile cezanın önüne geçilemez." (el-Gazalî, a.g.e., 3, 331)
Mü'min, şefaate güvenip günahlara dalmamalı...
"Şefaat ümidiyle takvayı terk edip isyana dalmak, bir hastanın akrabasından olan bir hekime itimat ederek kendisini tehlikelere atmasına benzer. Çünkü tabib, her hastalığı değil, bazı hastalıkları tedavi edebilir. Artık tabibe bel bağlayarak, hastanın zararlı yemekleri yemesi caiz olmaz. Çünkü tabib her hastalığa müdahale edemez.
"İşte Peygamber (s.a.v.) ve sâlihlerin yakınlarına ve mensuplarına yapılacak şefaatleri de bu şekilde anlamak gerekir. Bu idrak ve anlayış, korku ve sakınma duygusunu bir an bile ortadan kaldırmaz. Nasıl kaldırsın ki, peygamberden (s.a.v.) sonra en hayırlı halefi sahabe-i kiram (r.anhüm) olduğu halde, onlar bile toz-toprak olmayı temenni etmişler, ahiret korkusundan dolayı hayvan olmayı istemişlerdir.
"Halbuki onlar, kalpleri temiz, amelleri güzel, olgun, takva sahibi insanlardır. Sırf kendilerine mahsus olarak Rasûl-i Ekrem Efendimiz(s.a.v.) tarafından cennetle müjdelendikleri halde, sadece Peygamberimizin şefaatine bel bağlamamışlar. Bunun içindir ki, korku ve haşyeti bir an olsun kalplerinden çıkarmamışlardır.
"Sohbet ve (iyilikte-hayırda) öncülükte onlar gibi olmayan, onların seviyesine hiçbir zaman ulaşamayanlar, nasıl sadece şefaate güvenebilirler? (el-Gazalî, a.g.e., 3, 332)
Yılbaşı Hakkında
- Makale Görünüm Sayısı
- 23020261